6 سايت تالابي کشور در فهرست قرمز کنوانسيون رامسر

 در آستانه روز جهانی تالاب‌ها اعلام شد که همچنان شش سایت تالابی ایران در فهرست تالاب‌های دارای تغییرات شدید اکولوژیک یا «فهرست قرمز» کنوانسیون رامسر قرار دارد. در حالی که ارزش اکولوژیک تالاب‌ها ده برابر جنگل‌ها و 200 برابر زمین‌های زراعی است، تالاب‌های 27 کشور در قالب 48 سایت تالابی در فهرست مونترو کنوانسیون رامسر (فهرست قرمز) قرار گرفته‌ است که به ترتیب یونان با هفت تالاب، ایران شش تالاب، جمهوری چک با چهار تالاب، بیشترین مونترو تالاب‌ها را دارد.ا اشاره به این که امسال 30 میلیارد تومان اعتبار برای احیای تالاب‌ها در استان‌هایی که مستعد تولید گرد و غبار است اختصاص یافته،عمده این اعتبار برای لایروبی رودخانه‌هایی که وارد تالاب‌ها می‌شود و احیای مسیل‌ها، تعیین مرز و حریم تالاب‌ها و به‌کارگیری سیستم‌های پایش اختصاص یافته است.متاسفانه شش سایت تالابی بین‌المللی ثبت‌شده کشورمان در کنوانسیون رامسر در معرض تهدید و تغییرات شدید اکولوژیکی قرار دارد،از 22 تالاب ثبت شده ایران در کنوانسیون رامسر، تالاب‌های «شورگل، یادگارلو و درگه سنگی»، «مجموعه تالاب انزلی»، «شادگان، خورالامیه و خورموسی»، «نیریز و کمیجان»، «انتهای جنوبی هامون پوزک» و «هامون صابری و هامون هیرمند»، شش سایت تالابی است که در معرض تغییرات اکولوژیکی بوده و به همین دلیل در فهرست «مونترو» رامسر قرار گرفته‌ است.تالاب‌های «شورگل، یادگارلو و درگه سنگی» به وسعت 2500 هکتار در سال 1990 به دلیل احداث سازه‌های آبی و سد حسنلو (سد شورگل) که موجب شده این تالاب از آب شور به آب شیرین تبدیل شود و ایجاد زهکش سد حسنلو که باعث خشک شدن تالاب‌های «یادگارلو و درگه سنگی» شده است، همچنین برداشت بی‌رویه از آب‌های زیرزمینی و راندمان پایین آبیاری کشاورزی، «مجموعه تالاب انزلی» به وسعت 15 هزار هکتار در سال 1993 به دلیل رسوبات ناشی از تخریب جنگل و مراتع بالادست که موجب کاهش عمق تالاب از شش به دو متر طی 30 سال گذشته شده است، ورود پساب‌های شهری و صنعتی و کشاورزی و ورود گونه غیربومی آزولا از سوی وزارت جهاد کشاورزی، تالاب‌های «شادگان، خورالامیه و خورموسی» به وسعت 400 هزار هکتار در سال 1993 به دلیل آلودگی‌های نفتی و زهکش‌های بسیار شور صنایع کشت و صنعت نیشکر جنوب، «نیریز و کمیجان» به وسعت 108 هزار هکتار در سال 1990 به دلیل خشک شدن تالاب و کمبود آب و بهره‌برداری از منابع آبی برای کشاورزی و تالاب‌های «انتهای جنوبی هامون پوزک» به وسعت ده هزار هکتار و «هامون صابری و هامون هیرمند» به وسعت 50 هزار هر دو در سال 1990 به دلیل ایجاد سازه‌های آبی در افغانستان، تخصیص آب برای مقاصد شرب و کشاورزی از سوی ایران و افغانستان و ورود ماهی غیربومی «آمور» از سوی شیلات که نسل نی‌های منطقه را از بین برده است در فهرست قرمز کنوانسیون رامسر قرار گرفته‌اند.

کنوانسیون رامسر چیست؟

چهاردهم بهمن ماه روز جهانی تالاب‌هاست که شعار امسال آن «مدیریت آب و تالاب‌ها» است. کنوانسیون رامسر یا کنوانسیون تالاب‌ها پیمانی بین‌الدولی است که در دوم ماه فوریه 1971 (سیزدهم بهمن ماه 1349) در رامسر به امضا رسید.این کنوانسیون اولین پیمان بین‌الدولی جهانی است که نگاهی تازه به حفاظت و بهره‌برداری پایدار از منابع طبیعی داشته، ولی با وجود این در مقایسه با پیمان‌های مشابه بعدی مقرراتی کلی و ساده دارد و بر حفاظت و بهره‌برداری معقول از تالاب‌ها بخصوص در جهت فراهم ساختن زیستگاهی برای پرندگان آبزی تاکید می‌کندکنوانسیون رامسر در سال 1975 جنبه قانونی یافت و هم‌اکنون 164 کشور عضو رسمی دارد و 2083 تالاب با اهمیت بین‌المللی با مجموع مساحت 198 میلیون و 849 هزار و 428 هکتار را در سطح جهان به ثبت رسانده استایران بنیانگذار کنوانسیون رامسر (کنوانسیون حفاظت از تالاب‌های جهان) است که در این فهرست بیشترین تالاب‌های ثبت‌شده به ترتیب متعلق به انگلیس، مکزیک و استرالیاست.