اعدام به بهانه ارتداد در جمهوری اسلامی!

بهتر است نگاهی اجمالی به تعریف ارتداد در رژیم جمهوری اسلامی که بهانه خوبی است برای دستگیری و شکنجه و زندانی کردن و اعدام بسیاری از هموطنانی که فقط جرأت فکر کردن و انتخاب دین و روش زندگی، که امری اختیاری است را به خود دادند.

در قانون مجازات اسلامی مصوب اسفند 1357 هیچ تعریفی از جرم ارتداد نشده است، اما این بدان معنا نیست که دادگاه‌های ایران نمی‌توانند شخص مرتد را مورد تعقیب کیفری قرار داده و مجازات کنند. دادگاه‌های ایران در تعقیب و رسیدگی به جرم ارتداد به اصل ی167 قانون اساسی ایران استناد میکنند که می‌گوید:
قاضی موظف است کوشش کند حکم هر دعوا را در قوانین مدونه بیابد و اگر نیابد با استناد به منابع معتبر اسلامی یا فتاوی معتبر حکم قضیه را صادر نماید و نمی‌تواند به بهانه سکوت یا نقص یا اجمال یا تعارض قوانین مدونه از رسیدگی به دعوا و صدور حکم امتناع ورزد. گرچه حقوق دانان در مراجعه قاضی به اصل 167 در امور کیفری اختلاف نظر دارند و نظر غالب، عدم مراجعه قاضی به منابع فقهی و فتاوای معتبر در صورت عدم جرم‌انگاری عمل در قوانین کیفری است اما با این وجود قانون مجازات 1392، مراجعه به این اصل در جرایم حدی را مورد تصریح قرار داده است.

نوع حکم برای مرتد در قانون جزائی کشورها:

ایران :            اعدام / حبس تا توبه

مصر :             اعدام

پاکستان :    اعدام از سال ۲۰۰۷

امارات :      اعدام

سومالی :     اعدام

افغانستان : اعدام، گرچه نیروهای آمریکا از اعدام‌های اخیر جلوگیری بعمل آورده‌اند

عربستان :  اعدام، گرچه اخیرا هیچ گزارش اعدامی در این مورد منتشر نشده است

سودان :      اعدام، گرچه اخیرا گزارش از شکنجه شده

قطر :             اعدام

یمن :            اعدام

مالزی :        ۵ ایالت از ۱۳ ایالت (جریمه نقدی، حبس، شلاق)

موریتانی :  اعدام

سوریه :       اعدام، گرچه مدارک خلاف این حکم را می گویند

مراکش :   ۱۵ سال زندان، شلاق؛ برای تبلیغ تغییر دین

 به زیبایی هر چه تمام می بینیم که جمهوری اسلامی از لحاظ قانون و طرز فکر در رده چه کشور هایی قرار دارد!